Glück hat – Glücksswien!
Dat Johr 2017 tellt blots noch en poor Daag. Wedder warrt all de Glücksbringer rutsöcht. De Schosteenfeger, dat Kleeblatt, dat Kleverblatt nöömt, un dat Swien. Alltohoop süllt se för dat tokamen Johr Glück bringen.
Dor steiht dat Swien, dat Glücksswien, mit an de eerst Stell. Dorüm gifft meisttiets so veel Marzipanswien! Dat hett mi dorto anhollen, mal natokieken, wosück dat Swien en Glücksswien is un de Minschen Glück bringen sall.
Bi de mehrsten Minschen speelt dat Swien en gode Rull. Ok wenn eenige de Swien mitünner Drecksau nöömt, blots wiel se sik in Slammlöcker suult. Dorbi holt se dormit blots ehr Swoort vun Ungeziefer frie.
Dat Swien is en heel plietsches Deert un is na de Delphinen dat anstelligste un klöökste Deert. De Swien hebbt ok noch en besünners gode Nees, man nimmt se as Trüffelsöker.De Redensoort: „Du hest aver Swien hat!“ kümmt ut dat Mittelöller.
Nich alle Buurn weern to de Tiet so riek un harrn en Swien. Wokeen en Swien sien Egen nööm, harr Glück! Denn geev dat satt to eten. Wurst, Speck un Schinken kemen up den Disch. Un de Naam „Glücksswien“ weer dor.
Kreeg en Sau dreemal in’t Johr acht bit tein lütte Farken, kunn nix mehr scheef gahn, de Buer weer riek. Wenn denn jüüst to Wiehnachtstiet en Sau noch enen groten Wurf Farken smeet, kunn dat neegstJohr kamen. De Familie harr groot Glück, se müss nich hungern, se harrn veel to Eten.
Un wer so en lütt Farken mit de Hand beröhr, hett dat hele neegst Johr Glück. Na dütt Glücksswien sünd in Irland sogor de Münzen prägt.
Dörch Tofall hebbt wi en poor Daag vör Wiehnachten mitkregen, dat in uns Naverdörp bi en Buern 5 Daag ole Farken sien sulllen. Mien Mann un ik hin na den Buern.
Dörteihn lütte Farken legen dor in warmen Rotlichtschien. Wat müss de Buer in dat neegst Johr för’n Glück hebben! Dat weern nich blots Wiehnachtsfarken, de Tall Dörteihn bröch ok noch Glück bito.
Wi hebbt se nich blots ankeken, ne, wi kregen vun den Buern ok noch jeder een vun de lütten Farken up den Arm leggt.
De weern so week un warm, an leevsten harr ik so’n lütt Farken mit na Huus nahmen. Aver de lütten Dinger wöörn unruhig, se harrn wull Döss.
An dat Üder vun de Sau funnen se kuum all enen Placken. Jedeen Farken söch sien Titt. En tofreden Grunzen vun de Sau weer to höörn. Wi hebbt noch en ganzen Stoot tokeken, bevör wi uns up den Nahuusweg maakt hebbt.För uns kunn dat niege Johr kamen.
Wi harrn nich blots en lütt Wiehnachtsfarken strakelt, ne, wi harrn sogor een vun de lütten Farken up den Arm hatt. Dor mütt uns dat Johr 2018 egentlich veel Glück bringen.
Dat wünscht wi all de Lüüd, de düssen Bidrag liest! Prost Niejohr!
Text und Fotos: Antje Heßler
Unser Travemünde, 2018, Heft 1/373