Hasenbesöök vun Antje Hessler - Gemeinnütziger Verein zu Travemünde e.V.

Hasenbesöök

Dat klingelt an de Huusdöör vun’t Hasenhuus. In’t Hasenhuus wahnt de beiden Stallhasen Klopper un Hoppel. Gau hoppel Klopper an de Döör un keek, wer dor klingelt.

„Geihst du bitte an de Dör?“ „Okay, maak ik!“

Wat hett se sik verfehrt! Achter de Döör stünn de Oosterhaas.

„Künnt juuch mi villicht hölpen? Ik heff keen Eier mehr. De sünd to Enn! Un in en poor Daag is al Oostern. Dor heff ik dat Hasenhuus sehn un dacht, fraag man mal.“

Klopp-klopp! (Hett he nich eentlich pingelt?)

Hoppel weer intwischen ok an de Döör kamen un stünn achter ehr Süster. Se nickköppen sik to. Se wullen dat mal versöken.

„Ji seht ja den lerrigen Korf! Düt is en Nootfall! So hölpt mi doch!“

De Oosterhaas freu sik. „Ik kaam denn moorn nochmal wedder vörbi! Villicht hebbt juuch denn ja al wat för mi!“ – un he sprung wieder.

Hasenbesöök — „Klaar hölpt wi! Uns fallt bestimmt wat in!“

Klopper un Hoppel keken sik an. Nu sull dat losgahn. Eerstmal müssen Eier her. „Dor mutt uns de Hehn Susi hölpen.“

„Susi! Suuuusi! Wo is se denn?" — "Dor achtern! Ik seh ehr! Hallo Susi!“ — „Susi! Suuuusi! Wo is se denn?“ — „Dor achtern! Ik seh ehr! Hallo Susi!“

Hoppel un Klopper hebbt Susi vun de slimme Kniep vertellt, in de de Oosterhaas steken dä. Kunn Susi villicht hölpen?

Susi weer inverstahn un hett ok glieks Eier in enen Korv leggt.

Aver de Eier harrn noch keen Farv!
„Kannst du malen?“, froog Hopper.
„Malen? Ik? Dat wullt du nich sehn!“, anter Klopper.
„Ik kann ok nich malen. Also nich so richtig.“
„So’n Schiet.“
„Ja – un dat, wo de Minschen jümmer denkt, de Hasen maalt de Eier an! Dorbi köönt wi dat gor nich!“
„Un wenn wi dat versöökt?“
„Un dorbi de Eier verdarvt, ruineert, toschann maakt? Denn kann nüms de mehr bruken, un de Oosterhaas is in’n Mors knepen!“
„Stimmt … Kann villicht de Oosterhaas de Eier bemalen?“
„Un wenn! Dorto hett he doch gor keen Tied mehr, wenn he morgen kümmt!“
„Stimmt! He mutt de Eier ja noch verdelen! – Oh, wat för’n aasige Kniep!“

„Ooooh nee, wenn Oostern nu flachfallt vunwegen Eiermangel! Dat fallt doch allens op uns Hasen torüch!“

„Weetst wat“, meen Klopper, „wi fraagt Nadja, de lütt Deern ut dat grote Huus! De hett doch enen plietschen Kopp un weet seker enen Rat.“

„Och Klopper, mien Fründin! Wat hest du mi dor allens vertellt! Dat is ja klar, ik help juuch! Verlaat sik op mi!“

De weer ok glieks bereit to hölpen. Se haal Naverskinner ran. Mit Pinsel un Farv möken se sik an de Arbeit. Bald harrn se för luder Iever glönige Backen.

„Wi laat den Oosterhasen nich in'n Stich!“ — „Wi laat den Oosterhasen nich in’n Stich!“

De Arbeit weer bald daan. In den Korv legen nu bunte Eier.

Puuuh! Wokeen harr dacht, dat dat noch klappt? Un se sünd meisterhaftig bemaalt!

Annern Dag klingel dat wedder an de Döör vun dat Hasenhuus. De Oosterhaas weer wedder dor. Wat hett he sik freut! Vun de kunstvull bemaalten Eier weer he rein begeistert! Vergnöögt un mit en groot Dankeschöön trock he mit den Korv vull bunte Eier wieder.

„Dunnerweder! Juuch köönt ja Eier malen as Dürer un Leonardo! Wenn ik dat doch wüsst harr! Dankedankedanke!“

„Dürer un Leonardo? Kennst du de twee? Wi heet doch Hoppel un Klopper!“

zurück zur Übersichtsseite Platt