Warftenstarven!
„Die Hafenstadt ohne Werft“, so weer dat köttons in uns Blatt to lesen. Wer hett sik dat truut to denken. Do Haven- un Hansestadt Lübeck ohn Warft. So lang se al besteiht, hett de Stadt mit See- un Schippfohrt to doon. Hett den Opstieg to „Königin der Hanse“ mit den Hannel över See trecht kregen.
Een kann dorvun utgah’n dat bald na dat Grünnen vun de Stadt ok dat Buen vun Seescheep-Koggen un later Kraweels- in de Gang kamen is. In den Loop von de Tieden hebbt sik de Warften in Lübeck to moderne bekannte Scheepbuubedrieven wieder upbuut. Hebbt sik weltwiet enen Namen maakt mit männich Sorten Spezialscheep. As dor sünd: Swömmbagger, Kabellegger, Forschungsscheep, Köhlscheep, Autotransporter, Swoorgootfrachter, Containerscheep, Passagier- un Fährscheep. Heebt Scheep överhaalt un havarierte Scheep repareert. Disse Traditioon is na fast 1.000 Johren dit Johr jachens to Enn.
Wenn man dat överleggt, Lübeck-Tramünn äs de gröttst Fährhaven vun Europa, mit enen Barg Fährverbinnungen na veel Havens vun de Oostsee, ohne Warftbedriev. Ohn de Mööglichkeit Fähr- oder anner Scheep to docken oder to repareeren. Twee Havariefäll in de letzt Tiet hebbt dat Elend al upzeigt.
De Reeg is lang vun de Traditioons-Warften, de wi in Lübeck hatt hebbt: Hagelstein-Warft, Schlichting-Warft, Bagger- un Scheepbuubedriev LMG un upletzt de Flender-Warft. All müssen se de Arbeit instellen. De Grünn dorto sünd veelfaltig. Een lütt Gedicht Enn vun de 80 Johren in dit Blatt is hüdigendaags wedder sehr vun Bedüden.
Rolf Schwippert
Unser Travemünde, 2003, Heft 3/316
WERFTENSTARVEN
De Werft an’n Haven,
de güng’t meisttiets goot.
Buut mennichveel Scheepen,
geev veel Lüüd dat Broot.
DeTieden sik ännert,
se sünd ut’n Loot.
De Arbeit is all,
dat is ene Not.
Keen Schweißen, keen Blitzen,
bringt Stahl mehr to Hoop.
Keen Schipp up’n Helgen,
keen Stapelloop.
Ut Weertschaftssaaken,
dor warr ener klook,
De Arbeiders sik fraagt,
so weet man nur blot:
De Werft an’n Haven,
de is nu doot.
Unser Travemünde, 1987, Heft 4/253