Moin Moin, hier is de Peperkokenmann!
Wat is dat över Nacht koolt woorn.
Ik mutt anner Tüüch antrecken. Güstern bün ik noch wedder torüüch in den Woold gahn.
Dor steiht doch mien Slaapkist.
In de Kist sünd ok miene warmen Kleder.
Goot dat ik dat maakt heff.
Bi de Küll haal ik ok noch mien warmes rodes Halsdook un binn dat üm.
Ooh, weer löppt dor vör mi her?
Dat is ja de Wiehnachtsmann!
He hett enen groten Sack up den Rüüch.
Seker will he ok in de Stadt.
Aver ne,he nimmt en annern Weg.
Ik stapp wieder dörch den Woold.
Bald sehg ik de eersten Hüser vun de Stadt.
Dor klopp ik an en Döör.
De Döör güng up un en smucke Peperkokenfru keem ut dat Huus.
Se wink mi to.
De Fru much ik lieden. Se sehg to’n Anbieten ut!
För de neegste Nacht hebbt wi uns in de Naverschapp en Huus sööcht. Wi weern uns gau eenig. Dor stünn so een smuckes rodes Huus. Dor sünd wi introcken.
Hand in Hand güngen wi in dat niege Huus!
Un wi hebbt nich mehr froren!
Wi wünscht Juuch en godes Wiehnachsfest!
Juuch Peperkokenmann un Peperkokenfru!
Text und Fotos: Antje Heßler
Unser Travemünde, 2017, Heft 4/372