De Steen an de Grenz oder dat Plagiat!
As de DDRschen markt hebbt, dat dat mit se ehr’n Komunismus nich hinhauen deit un wi nu wedder en eenig Vaterland warrn sullen, dor hett de Gemeinnützige Vereen to Tramünn beslaten an de Grenz enen Steen uptostellen. Se wullen de Lüüd dormit uprüddeln, dat so’ne Deelung nie wedder passert!
So hebbt wi in den Vörstand hin un her överleggt, wat nu up den Steen stahn sall. Kloor weer, up de Siet na Mekelnborg sull dat Wappen mit den Ossenkopp un na de anner Siet hin dat Lübbsche Wappen. Meern mang wull’n wi denn ‚Up ewig ungedeelt‘ sien.
Ik heff nu den lübbschen Bürgermeister fraagt, ob he denn kümmt, wenn wi den Steen trecht hebbt un he denn ok en Reed hollen kann. He hett toseggt, dat geiht kloor. Poor Daag later röppt mi de Assistent vun den Bürgermeister an un fraagt, wat denn up den Steen stahn sall. Ik segg em dat un denn güng dat an dat anner Enn vun de Leitung los!
‚Up ewig ungedeelt‘ steht im Vertrag von Ripen in dem 1460 die Herrschaft in den Herzogtümern Schleswig un Holstein geregelt ist, außerdem sei dies Bestandteil der Schleswig-Holsteinischen Verfassung und die Nutzung sei Plagiat! Er müsse mich auch darauf aufmerksam machen, dass, wenn der Bürgermeister die Einweihung vornehmen soll, die Genehmigung von 7 Ämtern vorliegen muß, (Bauamt, Liegenschaftsamt, Umweltamt, Amt für Denkmalpflege, Stadtplanungsamt und untere und obere Landschaftspflege-behörde) sonst könne der Bürgermeister nicht kommen!
So hebbt wi denn, ik glööv dat güng över 3 Maanden, diskuteert wat denn nu up den Steen sall, bit mi denn infullen is, dat de Klökere nagifft.
So heff ik dat denn mit mien Hochdüütsch utdrückt un mit ‚Nie wieder geteilt‘ sünd se denn inverstahn west.
Mit de Genehmigung füng ik bi dat Buamt in Lübeck an un de seggt mi, dat Budenkmäler, de lütter sünd as een Meter, keen Genehmigung vun se ehr Amt bruukt. Aver de annern müss ik noch fragen.
Dor bün ik denn na Pötenitz föhrt un heff Gundi Freese fraagt, de is to de Tied Bürgermeisterin west, ob se nich enen Beschluß vun de Gemeindevertretung maken kann, dat de Steen in Mekelnborg stahn kann. Dat hett dree Daag duert un wi dörfen em upstellen.
Nu eerst heff ik mi von de Firma Possehl enen Steen schnurrt un de Firma Rechtglaub, Herr Wolf, hett denn den Steen na mien Vörstellen umsünst trecht maakt.
De 3. Oktober is bi dit Verfohren al lang vörbi west un so hebbt wi all de Lüüd in Februar inlaadt, den Steen intoweihen. In Pötenitz sünd twischendörch Gemeindewahlen west un de niege Bürgermeister fraagt mi, ob ik denn all de Genehmigung heff? Ik nehm dat Handy un roop dat Buamt in Dassow an, giff em dat Gerät un segg, nu fragen se mal, op Budenkmäler, de lütter as een Meter sünd ne Genehmigung bruukt? De Anter kennt wi! Vun de annern Ämter heff ik em nix seggt un den Steen upstellt.
As de grote Dag nu dor weer, hebbt wi uns all an de Grenz drapen un de Lübecker keem vun Mekelnborg. As ik em nu fraag, worüm he vun de Siet kümmt, seggt he: Der Lübecker Bürgermeister kommt aus einer armen Stadt und die hat kein Geld für die Priwallfähre! Aber er freue sich auf das Ereignis und würde gerne die erforderlichen Genehmigungen sehen, bevor er etwas sagt.
Dor müss ik em seggen, dat de Steen nich in sien Amtsbereich steiht, sünnern in Mekelnborg un ik em nix wiesen bruuk. Fernsehen un Presse sünd al dor, un so snackt de Lübecker, de Pötenitzer un ok Helmut Wieck un all de Redner seggt mit anner Wöör: „Up ewig ungedeelt.“
As dat nu all vörbi weer, kümmt de Lübecker to mi un fraagt mi: „Warum denn auf der Seite nach Lübeck nicht, wie zugesagt, das Lübecker, sondern das Travemünder Wappen eingemeiselt sei.“
Dat liggt an mien Buukgrummeln (Bauchschmerzen), denn ik glööv, wenn en Steen vun de Tramünner in Mekelnborg steiht, kann dat Lübecker Wappen up de Siet na Tramünn ok en Plagiat sien.
Richard Schrader
Unser Travemünde, 2012, Heft 3/351
Der Plattdeutsche Text wurde von Antje Heßler und Rolf Schwippert überarbeitet.