Dat Festeten!
Poor Daag vör Wiehnachten keem mien Hölp mit en ganz besünneres Wiehnachtsgeschenk an. Se harr mitkregen, dat ik mi veel üm de Vagelwelt in mien Goorn kümmer. Ut ehrn Korv haal se en groot Paket un stell dat vör mi up den Disch. En sülvstbackten Koken schimmer dörch de Kloorsichtfolie.
„Oh wat schöön, se hebbt för mi enen Koken to Wiehnahten backt! Denn mütt ik kenen mehr köpen!“ Se lach fröhlich. „Nich för se, nee för de lütten Vagels heff ik enen Koken backt!“
Dor wöör ik eerst wies, dat de Koken ut luder Sünnenbloomkoorns un Appelschieven bestünn. Dat weer ja en Festeten för de Vagels.
Wat dat wull afgifft, wenn ik den Koken na buten stell. Up den Lünkendisch weer de richtige Placken för em. Dor kunnen de Vagels dat Wunnerwark vun Koken goot bekieken.
Nadem ik em rutstellt harr, keem de grote Momang. Ik sett mi in de Stuuv achter de Schiev. Na’n ganzen Stoot kemen de eersten Amseln anflagen. Se kreisen üm den Koken un keken sik mißtruisch dat Wunnerwark an. Sehg ut, as wenn se seggen wullen:
„Sall dat grote Ding för uns sien?“
En Amsel lann sogoor up den Lünkendisch, floog aver glieks wedder weg. Ok de annern lütten Vagels harrn keen Totruun in dat Festeten!
Dor heff ik den Koken an de Eer stellt. Wedder nehm en Amsel den Kraam in Ogenschien. Mit den gelen Snavel na vöörn güng se up den Koken daal. Aver koort vörher stopp se mit beide Been af un güng en ganzes Enn trüchwarts. Denn nehm se den tweeten Anloop na den Koken. Wedder geev dat dat glieke Speelwark. Ok de annern Vagels leten sik nich bliecken.
Wat weer blots mit den Koken los. Harrn de Vagels Angst vör den Leckerbissen? Oder weer he villicht to groot?
Ik heff denn en groot Schiev ut den Koken rutsnäden un dorneven leggt. Nu keem en vun de Amseln al wat neeger. N’poormal hett se sik sogoor en lütt Koorn rutpickt. En anner möök sik an de Appelschieven. Aver vunwegen Festeten, dorvun kunn keen Reed ween. Ok de Duven leten sik nich blicken.
Denn heff ik den Koken up den Rasen stellt. Un süh dor, en Duuv weer glieks to Stell un möök sik över den Koken her. Se harr keen Bang.
Hüng dat Verhollen vun de annern Vagels doch mit de Grööt tohoop? Weer de Koken för de lütten Vagels to groot? Dat is, glööv ik, de Lösung.
Text und Fotos: Antje Heßler
Unser Travemünde, 2014, Heft 1/357