,n Uul upseten …!
Mit en lütt Ünnerbreken wahn ik nu al an de 70 Johr in Tramünn. Heff mien Kinnertiet hier verbröcht un bün hier upwussen. Heff erleevt wi Tramünn ümmer gröter wassen de. Wi ümmer mehr Straten un Hüser tokamen sünd. Heff mi dorbi ümmer inbillt, dat ik jede Straat, jeden Weg un jeden Stieg kennen de.
Lees ik doch de Daag de Familiennachrichen in uns Blatt. Sünst is dat dat Ressort vun mien Frau. Wi deelt uns meisttiets bi’t Lesen dat Blatt. Ik krieg toers den vördelsten Enn mit den politischen Kraam un den Wertschaftsdeel. Se leggt mehr Weer up dat Lokale mit de Familiennarichen, för ehr das wichtigste in’t ganze Blatt. Aver mien Fru weer ut’n Huus, ik müß mi alleen mit uns Blatt begnögen.
„Frau Beta Wundach warrt hüüt 68 Johr, allens Gode un noch vele glückliche Johr wünscht de ganze Familie. Lübeck, Katerstieg…“
So stünn dat in en vun de Familienankünnigen. Dor, de Zeitungslüüd hebbt mal wedder en Aant schaten.. Mütt ja heten: „Lübeck-Tramünn, Katerstieg…“ De Katerstieg in Tramünn, dat weet hier in de Ooltstadt jedes lüttje Kind, is ja de Gang vun de Kurgordenstraat na’n Wischoff hento.
Beta Wundach? – Wundach? – De wahnt doch aver gornich in’n Katerstieg. De Lüüd dor in de lütten Hüüs in’n Katerstieg, de kenn ik doch alltohoop. De wahnt dor ja al över Johren. Den Katerstieg, den kenn ik ja noch beter as die Kurgordenstraat. Ja, ik kann bald seggen, den kenn ik bald beter as mien Büxentasch. So oft ik up’n Weg na School un na’n Bahnhoff dor al dörchkamen bün, dat kann nüms mehr tellen.
En Frau Wundach in’n Katerstieg, nee, de hett dor noch nienich wahnt. Ik to mien Frau, de intwüschen wedder trüchkamen weer: „Lees doch mal dörch, Frau Wundach ut’n Katerstieg? Nu steiht de Welt up’n Kopp.“ Mien Fru ebenso verwunnert as ik: „Kiek doch mal in de Stratenkoort.“ – Dat kann doch woll nich wesen -, en Katerstieg wohrhaftig in E5. E5 liggt doch aver gornich in Tramünn. E5 – Katerstieg liggt in Vörwark, geiht af vun de Vörwarkerstraat.
Hebbt de Zeitungslüüd an’t Enn doch Recht, mit dem Katerstieg in Lübeck! Also doch keen Aant schaten. Dor kaam nu een mit kloor. Un dorbi harr ik, un woll ok noch en ganze Reeg Tramünner, de Hand daför in’t Füer leggt, dat de Katerstieg al ümmer in Tramünn weer.
Rolf Schwippert
Unser Travemünde, 2005, Heft 4/325