Priwallbild, nur in Tramünn
De Slagbööm an den Bahnövergang in de Roos weren daal. Se versparrten Lüüd un Fohrtügen den Weg in Richt na de Vörreeg. Kiekt man de Roos daal, denn süht man den Priwall. As en hochkant Bild luurt he mang de ünnersten Hüser vun de Roos hendörch. En Bild mit Över, Bööm un grönes Buschwark. Babenöver blaagen Häven.
Enkelte Lüüd hebbt sik vör de Slagbööm infunnen. Se töövt, dat de Nameddagstog na Lübeck endlich vörbiföhren sall. En lütt blonde Deern dibbert ungedüllig an de Hand vun ehr Modder. Up enen Slag is de Lütt hellwaak. Se wiest mit de Hand de Roos hendaal: „Mutti! Mutti! Dahinten fährt ein großes Schiff durch die Straße, guck bloß mal!“
Wohrhaftig, dar harr den Anschien as föhr en vun de groten Fährscheep dörch dat Bild an’t Enn vun de Straat. Langsam schööv sik grote Schipp vör dat Priwallbild. De Bug, de hoge Kummandobrüch, babenup de Mast mit de Fahnen. De Upboh mit de velen Finster. An de Siet, ünnen, de groten Bookstaven „TT-Line“.
De Ogen vun de Lütt strahlten un glinstern as twee Lichten up’n Dannenboom. Ganz upreegt weer se mit ehr Modder an’t Vertellen un snastern. Vun de linke Siet keem gnasternt un gneisternt de Tog vun’n Strandbahnhoff anrattert. As en Vörhang schöven sik Lokomotiev un Wagens ratternd un larmend vör dat Bild vun Schipp un Priwall. ’n lütte Wiel, un de Ratterslang vun Tog wer vorbi. Ok dat Schipp weer vun dat Priwallbild verswunnen. Nur noch Över, Bööm un Buschwark, graad sa to Anfang.
De Slagbööm wackeln un klappern in de Hööchte. De Lüüd möken sik up den Weg. De lütt Deern tröök an de Hand vun ehr Modder. Se harr dat ielig an’t Water to kamen. Se wull kieken wo dat grote Schipp bleven weer. Ja en Schipp dörch de Straat, dat süht man meist nur in Tramünn.
Rolf Schwippert
Unser Travemünde, 2007, Heft 4/333