Lütt versteekt Natuurparadies!
Gor nich wiet vun uns Huus is en richtig kuschelig Natuurparadies. Up en bunte Wisch blööt Goosbloom, Boddersteker un Schuumkruut üm de Wett. Verscheden Boddervagels gaukelt vun Bloom to Bloom. Rund üm de Wisch wasst Buschwark un Bööm. An de en Siet sünd twee lütte mit en Siel verbunnen Dieken. Üm den enen Diek staht ründüm gele Adeboorsbloom (Schwertlilien). In den annern wasst ole Bööm, Wicheln un Ellern. Se staht mit de Fööt in’t Water. De düstern Boomstämm spegelt sik in dat blanke Water. Un dat an en aflegen Stell meern in den Badeoort Tramünn!
Mien Moorn- un Avendspazeergang geiht oftins na de lütten Dieken. Dat Konzeert vun de Poggen höör ik al vun wieden. Mank de Adeboorsbloom suust mitünner en Waterjungfer hin un her. Sett sik na’n Stoot an enen verdrögten Stengel un lustert na lütte Deerten.
Vör en poor Daag wull ik mi en Adeboorsbloom plücken. Dörch dat hoge Gras bahn ik mi vörsichtig enen Weg na de Bloom an de Kant vun den Diek. Dat Water quitsch al in mien Sandalen. Dor wöör ik den Kopp vun en lütt Rallenküken wies. Dörch dat Gröön luur he mit sien groten Ogen na mi röver. Glieks weer de Rallenmodder (Rallen-Teichhuhn) to Stell. Mit lieses „kürr, kürr, kürr“ reep se ehr Kind. Gau weern beide mank dat Gröön vun de Adeboorsbloom verswunnen.
Vör en poor Daag wull ik mi en Adeboorsbloom plücken. Dörch dat hoge Gras bahn ik mi vörsichtig enen Weg na de Bloom an de Kant vun den Diek. Dat Water quitsch al in mien Sandalen. Dor wöör ik den Kopp vun en lütt Rallenküken wies. Dörch dat Gröön luur he mit sien groten Ogen na mi röver. Glieks weer de Rallenmodder (Rallen-Teichhuhn) to Stell. Mit lieses „kürr, kürr, kürr“ reep se ehr Kind. Gau weern beide mank dat Gröön vun de Adeboorsbloom verswunnen.
Düt versteekt Natuurparadies hebbt mien Kinner al geern hat. Wenn in Winter de eerst Frost Ies brööch, weern se glieks to Stell. Dat weer keen groot Gefohr för de Kinner, de Dieken harrn blots flach Wader. Dormals weern noch Feller üm de Dieken. Hüüt sünd luder Hüüs üm dat Natuurparadies buut. Aver de lütten Dieken mit de bunten Wischen ründüm warrt vun dat Goornbuamt heegt un pleegt. Schöön, dat wi noch so’n Placken in Tramünn hebbt.
Text und Fotos: Antje Heßler
Unser Travemünde, 2009, Heft 3/340