Blick ut dat Kökenfinster!
Dat Meddageten weer noch nich ganz trecht. De Kantüffeln müssen noch wat kaken. Ik harr dorüm noch Tiet un keek ut dat Kökenfinster.
Mien Blick füll up dat Huus genau gegenöver!
Wat stünn denn dor vör en Vagel up dat Dack?
Sien langen dünnen Been kemen mi bekannt vör. En Adebar weer dat nich, de weern al up de Reis in’n Süden. Dat weer wohrhaftig en Schietreiher! Kreien, Möven un Duven seten oftins up de Spitz vun dat Dack gegenöver un keken sik üm. Vun dor baven harrn se en gode Utsicht. En Schietenreiher sehg ik dor dat eerst Mal.
Gau haal ik mien Knipskassen ut de Stuuv. Dörch dat Kökenfinster kunn ik en poor Biller maken. Denn dreih de Schietreiher sik üm un möök sien Flünken breet. Weg weer he! Ik kunn keen godes Bild mehr maken.
Intwischen klapper de Deckel vun den Kantüffelputt, dat Water kaak al över. Seker weern de Kantüffeln goor. De Köök un dat Kökenfinster weer’n vull mit Bradden.
An Knipsen weer so un so nich mehr to dinken.
Text und Fotos: Antje Heßler
Unser Travemünde, 2017, Heft 1/369